Marokko is gevormd door zijn strategische ligging tussen Afrika en Europa, en aan de toegang tot de Middellandse Zee. Punische handelaren vestigden zich langs de kusten van Marokko, later lijfden de Romeinen Noord-Afrika in. Aan het einde van de zevende eeuw zagen de Berbers de Arabieren komen, die er een nieuwe godsdienst en taal brachten. De islam en het Arabisch zijn onvervreemdbaar met het land verbonden geraakt, evenals de joodse gemeenschap, die tot halverwege de vorige eeuw zeer talrijk was.


Zeven eeuwen lang hebben Berberdynastieën over Marokko en Andalusië geheerst. Toen de Spanjaarden in 1492 Andalusië heroverden, weken de Moren uit naar Noord-Afrika, waar in Fès en Tétouan veel van de Moorse cultuur is terug te vinden. Vanaf de zestiende eeuw verstevigden Frankrijk en Spanje hun greep op het gebied. Dit mondde uit in een korte periode van Franse en Spaanse overheersing (1912-1956), waartegen delen van de bevolking in opstand kwamen.
De dood van koning Hassan II in 1999 luidde een nieuwe, aanvankelijk beloftevolle periode in. Mohammed VI heeft grote politieke en sociale verandering voorgesteld die een breuk met het verleden zouden inhouden. Na twintig jaar lijkt het erop dat hij slechts wat is opgeschoven, om geen plaats te hoeven maken, zoals een aantal machthebbers in de Arabische wereld. Zijn macht en aanzien zijn nog altijd groot, evenals de economische greep van het koningshuis op het land, maar zijn onderdanen zijn mondiger geworden.


In deze herziene en uitgebreide vierde druk is speciale aandacht ingeruimd voor de sociale, economische en politieke ontwikkelingen onder Mohammed VI, voor de positie van vrouwen, voor de geringe macht van het parlement en voor de oorzaken van de Hirak-beweging.